Of: hoe een glow-in-the-dark flamingo het startschot kan geven voor de eindsprint van 2025
Het begon met een flamingo. Niet zomaar een flamingo — een glow-in-the-dark flamingo. “Dat is echt superhip, mam,” zei ze, terwijl ze een oude badjas en een pot glitterlijm op tafel legde alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En jij, brave ouder, knikte. Want het was tenslotte Halloween. En je wilde dit jaar wél op tijd zijn. Niet zoals vorig jaar, toen je kind als ‘onherkenbare vaagheid’ verkleed ging omdat de heksenjurk pas op 2 november bezorgd werd.
Terwijl je met textielverf in je haar en een lijmpistool in je hand probeert uit te vogelen hoe je een snavel maakt van een afgedankte slipper, dringt het besef zich op: het jaar is bijna voorbij. Want als de pepernoten al sinds augustus in de schappen liggen, dan is oktober eigenlijk gewoon het nieuwe december. Je hoofd maakt een sprongetje naar surprises, kerstmenu’s en de logistiek van wie waar slaapt tijdens de feestdagen. Dit jaar is het jullie beurt om de familie te ontvangen. Inclusief vegan nichtje Claire, carnivoor Paula en ‘ik ben echt super allergisch voor bieten’ Rick. Ook Bella, het hondje van tante Mariska, komt mee. Want anders is ze zo alleen. En je weet nu al dat dat pluizekontje minstens drie keer tegen je zorgvuldig versierde kerstboom gaat aanplassen.
Je probeert terug te keren naar het hier en nu. Naar de flamingo. Naar het kind dat straalt omdat jij haar idee serieus neemt. En ergens, tussen de glitter en de chaos, voel je het: dit is het echte feest. Niet straks met linzenpaté en kalkoen, maar nu — met lijm op je trui en liefde in je hart.
En als het kerstdiner straks uitmondt in een schaal ovenhete kaassouflés van de snackbar om de hoek, dan heeft tenminste iedereen iets. Claire eet de randjes, Paula neemt er drie, Rick is opgelucht dat er geen biet in zit en Bella krijgt een hondenkoekje op een speciaal servetje. Jij? Jij zit met een warme sok en een glas wijn op de bank, en denkt: “Volgend jaar weer.”
Want zelfzorg is ook een cadeau. Misschien wel het grootste. Zien is doen. Dus als jij mild bent voor jezelf, als jij durft te lachen om je moesson-flamingo en je uit elkaar vallende surprise, dan leert je kind: perfect hoeft niet. Liefde wel.
Dus adem in. Glitter uit. Je doet het goed. Zelfs als je flamingo op een verregende kalkoen lijkt en je kerstboom op de toren van Pisa.
#OuderschapMetHumor #NietPerfectWelEcht #Eindsprint2025 #FeestdagenStressOuders